Dennis Hooijman (52) is een geboren en getogen Amsterdammer. Hij is getrouwd met Edith en is vader van 3 dochters, van 30, 25 en 11 jaar. In het dagelijks leven werkt hij, als enige Molukker notabene, bij de Brandweer Amsterdam en is eigenaar van een bedrijf dat brandwachten verhuurt. Dus heb je een brandwacht nodig? Dan bel je Dennis. Daarnaast is hij actief in zowel het veld- als zaalvoetbal waar hij speler/trainer/coach is. Ook heeft hij in de Bijlmer vrijwilligerswerk gedaan voor de jeugd (Danone cup en Richard Kraijcek Foundation).
Om Dennis nog wat beter te leren kennen, stelden wij hem een aantal vragen.
Van welke kampong komt jouw moeder?
Mijn moeder Rosita Louhenapessy komt uit het dorpje Tuhaha van het eiland Saparua. Zij is met haar vader Johannes “Janus” Louhenapessy en moeder Elizabeth “tante Lies” Mailuhu in 1951 met het schip Atlantis in Rotterdam aangekomen. Mijn opa was een korporaal in het KNIL Marine. Vanuit Rotterdam werden zij naar Medemblik gebracht waar zij 3 à 4 jaar woonden, daarna zijn ze naar Amsterdam verhuisd.
Welk Moluks gerecht is jouw favoriet? En welk lust je echt niet?
Poeh, ik ben sowieso een snoeper, eet de gehele dag door. Maar wadji, mmmm, ja net vers van de, pers daar kan jij mij gewoon voor wakker maken. En tjolo-tjolo, ook heerlijk… Maar papeda, nee, daar ben ik niet zo gek op.
Wat is jouw mooiste herinnering aan de stad?
Mijn jeugdtijd. Toen kon je nog gaan en staan waar je wilde Je maakte je geen zorgen, alleen maar plezier. Je ging van de ene kant van de stad naar de andere kant en overal kon je spelen.
Wat is jouw favoriete plek in de stad?
De Bijlmer, je moet er zijn opgegroeid om het te weten. Altijd muziek, eten, sporten, feestjes en gezelligheid. De mensen lachen en zijn altijd vrolijk. Alles kan en is mogelijk. Er is altijd wat te beleven!
Was of ben je actief bezig voor de Molukse gemeenschap?
Nee niet echt, ik wou toentertijd weer een zaalvoetbalteam/club opzetten genaamd MSV Amsterdam. Vroeger toen ik klein was speelden mijn ooms voor MSV Amsterdam staat voor Molukse Sport Vereniging Amsterdam. Ik kwam altijd kijken, was daar altijd bij. Later hadden zij een jeugdteam opgericht en daar speelde wij dan met onder ander Nino en Rico Pattikawa, Eugene Letlora, Eleon Noya en nog meer jongens.
Maar nee dus, een MSV Amsterdam oprichten is helaas nooit van de grond gekomen. Ik ben nog wel bezig geweest met een zaalvoetbaltoernooi te organiseren waarbij Molukse wijken tegen elkaar zouden spelen, maar corona gooide roet in het eten. Misschien dat ik na corona het weer oppak.
Voel je je meer Moluks of Amsterdams?
Ik voelde mij vroeger meer Amsterdams! Maar naarmate ik ouder ben geworden, ben ik meer naar mijn roots gaan kijken en de geschiedenis aan het bekijken. Ik ben daardoor ook 2 jaar geleden voor het eerst naar mijn moeders eiland Saparua en het dorp Tuhaha gegaan om te kijken hoe het was. Indrukwekkend allemaal. Ik voel mij nu ook gelijk van beide kanten. Past nu allemaal in het plaatje wat ik zie.
Heb je veel contacten binnen de Molukse Amsterdamse gemeenschap?
Ik ga veel met mijn neven om, wij doen eigenlijk van alles samen; van zaalvoetballen, uit eten, uitgaan, op vakantie, noem het maar op.
Mis je dingen in Amsterdam of binnen de gemeenschap?
Mis niet iets echt. Alles wat ik wil en doe bepaal en zoek ik zelf op. Ik ben altijd bezig en probeer altijd van het leven te genieten. Er is zoveel te doen en wat je kan doen. Maar je moet ook echt willen. Mensen klagen dan wel, bijvoorbeeld dat er geen buurthuis is zoals in de wijken. Ik zou zeggen: doe het dan organiseer het regel het. Alles kan, als je maar wilt.