Van een donkere kroeg tot het theater

Ze ontdekte het talent van Trijntje Oosterhuis en jamde met Candy Dulfer in rauwe kroegen in de stad en toerde zo’n 11 jaar met haar door Nederland en Europa. Wat velen ook niet weten is dat ze alle nummers van de Party Animals heeft ingezongen, een aantal nummer 1-hits heeft gescoord zoals ‘Have you ever been Mellow’ en te zien is in de videoclip ‘Atomic’. Ik heb het over Suzanna Mangar. 


Suzanna is geboren en getogen in Deventer, net als haar Nederlandse moeder, die Suzanna’s Molukse vader daar leerde kennen. Het was overigens niet de bedoeling dat haar vader naar Nederland zou komen. Als jonge KNIL-militair en oudste van het gezin wilde hij naar huis om zijn vader te helpen na het overlijden van zijn moeder. Op de vraag welke boot naar Ambon ging, werd hem op de kade gezegd om maar op dit schip De Grote Beer te stappen. De persoon wees naar dit schip en haar vader pakte zijn spullen en stapte in goed vertrouwen op, niet wetende dat dit schip richting Nederland zou gaan. Het was een enorme schok toen hij daar na 2 dagen varen achter kwam, maar hij kon letterlijk geen kant op. Op het schip werd hij opgevangen door andere families en eenmaal in Nederland ging hij van kamp naar kamp tot hij in Deventer aankwam. Hij was pas 16 jaar toen hij naar de militaire school op Ambon ging. ‘De heimwee en het verdriet bleven, ook toen hij met mijn moeder was getrouwd en kinderen kreeg. Als jongste van drie kinderen, was Suzanna papa’s kindje. ‘Hij noemde mijn broer zijn pilootje en zei dan: “Jij gaat het vliegtuig besturen dat papa terugbrengt naar huis”. De helft van zijn hart is altijd leeg gebleven.’ 
De bijzondere overtocht van haar vader was voor (oom) Anis de Jong van theatergezelschap Dua Delta een bron van inspiratie voor het stuk ‘Kruit’. ‘Ik werd uitgenodigd voor de première en tijdens een meet & greet refereerde Anis naar het stuk. Hij bedankte de crew en de gasten en ineens richtte hij het woord naar mij toe en zei dat een scène de voorstelling gebaseerd is op het verhaal van mijn vader. Ik kreeg echt kippenvel. Maar het zijn de mooie herinneringen die hem levend houden.’ 


Suzanna groeide op met veel Molukse vrienden en vriendinnen om haar heen en kreeg veel mee van de cultuur en de taal, al verstond ze het eerst beter dan dat ze het sprak. Ook de muziek is haar met de paplepel ingegoten, zoals in veel Molukse families. Ze zong als 10-jarige al graag Maleise liedjes samen met de andere kinderen uit de Molukse gemeenschap, zat in een Moluks zanggroepje, had haar eigen bandje Magrib en danste menari. In 1987 vertrok zij na een relatiebreuk naar Amsterdam en ging op kamers wonen vlak bij haar haar beste vriendin Lisa. Een paar jaar later had ze met de meidengroep Girlstreet een aantal hitjes en daarmee ook fans, waaronder Stefan die bij een woningbouwvereniging werkte. Hij kon haar vertellen dat haar muziekcarrière niet als economische binding met de stad telde, maar wel haar bijbaantje bij Kantjil en de Tijger! En zo verhuisde ze naar een woning in de Pijp. 
Haar zangcarrière nam een spurt toen ze via haar vriendin Jane op haar 18e Candy Dulfer ontmoette en met haar samenwerkte als zangeres in haar band Funky Stuff. Dat betekende jammen tot in de late uurtjes bij Café de Kroeg op de Lijnbaansgracht, 3 tot 4 keer per week optreden en op toernee door Europa. ‘Candy heeft altijd een band gehad met Molukkers. Een groot deel van haar publiek is Moluks en ook van haar bandleden. Daardoor kreeg zij veel van onze cultuur mee. Er werd bijvoorbeeld bij elke albumpresentatie Moluks gegeten. Na verloop van tijd deed ik ook meer werk achter de schermen, zoals het assisteren bij managementzaken’. Met Candy heeft ze een hechte band gekregen en ze spreekt haar nog vaak. ‘Het was een mooie tijd. De optredens in Paradiso en het Vondelpark Openluchttheater waren altijd een hoogtepunt!’ 

Door corona hebben al een tijd geen optredens plaatsgevonden. Wel verzorgde ze vorig jaar nog de muzikale omlijsting van een evenement over Indische verhalen. ‘Ik droeg een eigen nummer voor in het Maleis, een cover van ‘Fields of Gold’ van Sting. Ik noemde het nummer Tanah e mas, over de heimwee naar tanah air.’ Stilzitten doet ze niet. Suzanna is bezig met een project waarin haar eigen verhaal centraal staat. Met “Telor”, wat een theatervoorstelling gaat worden, wil ze haar ei kwijt, wat op verschillende manier te interpreteren is. De voorstelling gaat over een paradijsvogel (refererend naar het eiland Aru waar haar vader vandaan komt en waar deze vogels veel voorkomen) die de oceanen overvliegt en daar een rode kip (haar moeder) ontmoet en samen eieren krijgen. ‘Het wordt een voorstelling een voorstelling mooie verhalen afgewisseld met prachtige liedjes.’

Ook het zingen heeft ze niet losgelaten en is dat ook niet van plan. Ze is druk bezig met de voorbereidingen voor een zangworkshop Lagu2 Maluku. ‘Zodra het weer kan, gaan we de workshop geven.’ Daarnaast componeert ze liedjes met een aantal vrienden waarover binnenkort meer te horen is. Ook werkt ze de laatste tijd nauw samen met Anis de Jong en Nel Lekatompessy en heeft ze daarmee een aantal muziektheatervoorstellingen gedaan, o.a. met “Lagu Dua” en “Mantelzorg”. Ze hoopt ook daar weer mee verder te gaan.

Kortom, we gaan nog veel horen van deze ondernemende, muzikale paradijsvogel!

Laat een reactie achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *